واحد توسعه تحقیقات بالینی امام حسین (ع)

افزایش استفاده از فناوری های هوش مصنوعی (AI)، از جمله ابزارهای مولد هوش مصنوعی در سازمان ها غیر قابل انکار است. از آنجایی که این سیستم ها به طور فزاینده ای در شیوه ها و فرآیندهای سازمانی ادغام می شوند درک تأثیر آن ها بر تجارب کارکنان حیاتی است. حامیان این فناوری از مزایای آن برای افزایش کارایی و بهره وری می گویند، در حالی که دیگران نگرانی های خود را در مورد آسیب های بالقوه نیروی انسانی ابراز می دارند. برای ارائه وضوح بیشتر در مورد این موضوع مبرم Melissa Bond و همکاران مطالعه ای با عنوان A meta systematic review of artificial intelligence in higher education: a call for increased ethics, collaboration, and rigour که در 29 ژانویه 2024 در مجله International Journal Of Educational Technology In Higher Education به چاپ رسید؛ از جمله مجلات Hop Paper محسوب می شود، انجام دادند. این مقاله یک مرور سیستماتیک از تحقیقات تجربی را ارائه می‌دهد که به پیامدهای استفاده از هوش مصنوعی در محل کار می‌پردازد. این مرور در پنج موضوع و در یک چارچوب چندسطحی سازماندهی شده است و عوامل فردی، گروهی و سازمانی را که بر تعامل بین انسان‌ها و هوش مصنوعی تأثیر می‌گذارد، کشف می‌کند. به‌طور خاص، موضوعات مورد بحث در این پژوهش عبارتند از: (1) همکاری انسان و هوش مصنوعی؛ (2) ادراکات از قابلیت‌های الگوریتمی و انسانی؛ (3) نگرش کارکنان نسبت به هوش مصنوعی؛ (4) هوش مصنوعی به عنوان یک مکانیزم کنترل در مدیریت الگوریتمی کار مبتنی بر پلتفرم؛ و (5) پیامدهای بازار کار ناشی از استفاده از هوش مصنوعی.

مطالعه این پژوهش بینش‌هایی درباره این موضوعات ارائه می‌دهد و پنج مسیر را برای تحقیقات آتی ارائه می نماید. در نپایان، توصیه‌های عملی برای مدیرانی که به دنبال پیاده‌سازی فناوری‌های هوش مصنوعی هستند و در عین حال به رفاه کارکنان خود اولویت می‌دهند، ارائه شده است.

 

گردآورنده و مترجم: فاطمه بقالها